Ninanana (Luciano Ravasio)

Piœv, piœv, al piœv

bell popin serra jo i œgg

qe la noit l'è longa longa

e mé te cœnte una pansonga.


Al trona, fœlmegn, sœmeleg

dorma, dorma bell s'ciet

sont qé aprœv, sont qé vixina

e te strenje la manina.


Al voxa ol vent, la noit l'è scura

anc'pò la mama la g'ha pora

la ten in braç ol so s'cietin

e la canta a bellasin.

Ma la ven fo' dei nivoi la luna

e la par anc'pò lee una cuna

ol ciel adess l'è una stellada

la tempesta (dorma) l'è passada.


Niv, fioca, al fioca

la to mama la se impioca

anc'pò a 'l s'cietin l'è dree a insognar-s

de fo' ol mond l'è de bombass.


Bianc, quiet, d'arjent

al sta trig per un moment

e 'l se cura qualc ferida

dopo al corr anc'mò in salida.


Nina nana poponin

requia, possa anc'mò un falin.

Dorma, dorma anima mea

qe 'l papà l'è a l'ostarea.

La so cuna adess l'è qella

quando al g'ha un quatrin in scarsella

allora al teta i fiasc de vin

e po al ronfa, ma al par un anjelin.


Piœv, piœv, al piœv

anc'pò la gata la fa l'œv

ol micin l'impeza ol fœg

ol professor al salta in leit

ol poponin l'è deventad vegg.


Share this page